QGIS en GRASS in bio-geografisch onderzoek op het Iberisch schiereiland¶

Ik begon ongeveer 10 jaar geleden met het gebruiken van GIS voor mijn werk in bio-geografie. Tijdens mijn interne stage, PhD-werk en twee andere onderzoeksbanen gebruikte ik merkgebonden software pakketten die beschikbaar waren en op mijn werk werden gebruikt –– voornamelijk CartaLinx, Idrisi, ArcView en ArcGIS. maar ik vond het nogal irritant dat we constant bezig waren met het vernieuwen van de licenties, en dat ik de software niet ergens anders kon gebruiken dan op mijn plaats van tewerkstelling, tenzij ik een eigen licentie kocht.

Verdeling van Spaanse algyroides — Verdeling van Spaanse kielhagedissen (Algyroides marchi) op drie ruimtelijke schalen en uit twee verschillende gegevensbronnen.¶

Ik bedacht mij dat het overschakelen naar gratis en vrije software mij deze problemen zou besparen. Er waren echter nogal wat vooroordelen over de analytische mogelijkheden van vrije software, en zelfs nadat ik over het potentieel van GRASS, was ik nog steeds terughouden omdat ik dacht dat het moeilijk te leren zou zijn. Ik was ook bang dat het nogal moeilijk zou zijn om alle kaarten en analyses, die ik tot dan toe had gedaan, te migreren. Aan het begin van mijn postdoctoraal in 2008 gaf ik het uiteindelijk ene kans en nam een trainingscursus in QGIS en GRASS. Dat was mogelijk de beste beslissing in mijn professionele leven! Ik merkte dat QGIS een zeer intuïtieve interface voor GRASS verschafte, en dat zij elkaar perfect aanvulden, en dat zij alle analytische mogelijkheden verschafte die ik nodig had.

Ik begon beide programma’s direct na de cursus te gebruiken. Niet alleen begon ik al mijn nieuwe werk in GIS met QGIS/GRASS [bijv. 1, 2], maar ik deed ook vervolg-analyses op eerder werk dat ik had gedaan met commerciële software. Ik had bijvoorbeeld modellen gebouwd van de verdeling van otter [3] en desman [4] op het Iberisch schiereiland. Na het overschakelen op QGIS-GRASS analyseerde ik hoe deze modellen zich zouden gedragen op een lagere schaal met een fijnere resolutie [5]. Een ander eerder werk over bio-geografische relaties tussen de Iberische lynx en konijn [6] kreeg een vervolg nadat ik was overgeschakeld naar QGIS-GRASS [7]. Niet alleen liep tegen geen enkel probleem aan bij het migreren van de gegevens en eerdere resultaten: ik merkte ook dat het met de nieuwe software veel eenvoudiger was de dingen te doen die ik wilde doen, en was in staat extra analyses te doen die ik niet zou hebben kunnen doen met de programma’s die ik eerder gebruikte.

Milieu-geschiktheid voor de Pyrenese desman — Milieutechnische geschiktheid voor de Pyrenese desman (Galemys pyrenaicus) samen met aanwezigheid, afwezigheid en willekeurige punten in noordelijk Catalonië (Spanje).¶

Conclusie¶

All met al bracht de overstap naar QGIS/GRASS mij niets dan voordelen. Ik kan nu vrijelijk werken op het werk, thuis en op mijn laptop onderweg, zonder mij zorgen te hoeven maken over softwarelicenties of overstappen op nieuwe instituten. Open-source software voldoet aan al mijn wensen en geeft me de vrijheid die ik wilde.

Verwijzingen¶

[1] Barbosa A.M., Fontaneto D., Marini L. & Pautasso M. (2010) Is the human population a large-scale indicator of the species richness of ground beetles? Animal Conservation, early view. doi: 10.1111/j.1469-1795.2010.00363.x.
[2] Fontaneto D., Barbosa A.M., Pautasso M. & Segers H. (submitted) The ‘rotiferologist’ effect and the drivers of species richness in rotifers.
[3] Barbosa, A.M., R. Real, J. Olivero & J.M. Vargas, 2003. Otter (Lutra lutra) distribution modeling at two resolution scales suited to conservation planning in the Iberian Peninsula. Biological Conservation, 114:377-387.
[4] Barbosa A.M., Real R. & Vargas J.M. (2009) Transferability of environmental favourability models in geographic space: the case of the Iberian desman (Galemys pyrenaicus) in Portugal and Spain. Ecological Modelling 220: 747-754. doi: 10.1016/j.ecolmodel.2008.12.004
[5] Barbosa A.M., Real R. & Vargas J.M. (2010) Use of coarse-resolution models of species’ distributions to guide local conservation inferences. Conservation Biology, early vew. doi: 10.1111/j.1523-1739.2010.01517.x
[6] Real R., A. M. Barbosa, A. Rodríguez, F. J. García, J. M. Vargas, L. J. Palomo & M. Delibes, 2008. Conservation biogeography of ecologically-interacting species: the case of the Iberian lynx and the European rabbit. Diversity and Distributions, 15: 390–400. doi: 10.1111/j.1472-4642.2008.00546.x.
[7] Barbosa, A.M. & Real, R. (in press) Favourable areas for expansion and reintroduction of Iberian lynx accounting for distribution trends and genetic diversity of the European rabbit. Wildlife Biology in Practice.”

Auteur¶

Dit artikel werd bijgedragen in juli 2010 door A. Márcia Barbosa. Zij is een post-doctoraal onderzoeker aan het Imperial College London (VK) en de Universiteit van Évora (Portugal).